Përmbajtja

Në rrethana të caktuara, një shkelje e ligjit të konkurrencës mund të rezultojë gjithashtu në një kërkesë për dëmshpërblim. Megjithatë, për këtë kërkohet prova nga paditësi se dëmi është shkaktuar edhe nga një veprim i paditurit, i rëndësishëm sipas ligjit të konkurrencës së pandershme.

Cilat dëme kompensohen?

Dëm pozitiv

Kompensohen dëmet që paraqesin një dëmtim ose shkatërrim të një pasurie, ose që lindin nga fakti se pala e dëmtuar duhet të bëjë shpenzime të lidhura me dëmin.

Fitim i humbur

Edhe fitimi i humbur mund të kompensohet me anë të kërkesës për dëmshpërblim. Ky vlerësohet sipas fitimit që paditësi do të kishte realizuar në rrjedhën e zakonshme të ngjarjeve.

Këtu, humbja e një mundësie për të fituar mund të llogaritet tashmë si pjesë e dëmit që duhet kompensuar.

Fyerje e pësuar dhe dëme të tjera personale

Dëmet jomateriale – këto janë dëme që nuk shkaktohen nga dëmtimi i një pasurie, por nga shkelja e një të drejte ligjore individuale si e drejta e personalitetit, integritetit fizik, nderit, reputacionit etj. – duhet të kompensohen gjithashtu nëse ekzistojnë rrethana të veçanta.

Kjo është – shkurtimisht – rasti kur bëhet fjalë për dëmtime serioze ose kur pozita sociale e paditësit dëmtohet veçanërisht rëndë. Pra, një bezdisje e thjeshtë për sjelljen e një konkurrenti nuk mjafton.

Kushte të tjera

Kauzaliteti dhe adekuatshmëria

Shkelja e ligjit të konkurrencës nga konkurrenti, për të cilën ankohet paditësi, duhet të ketë qenë kauzale – shkaktare – për dëmin e pësuar prej tij.

Për këtë, barra e provës i takon atij.

Përveç kësaj, nuk duhet të jetë jashtë çdo përvoje jetësore që një shkelje e tillë të ketë çuar pikërisht në këtë dëm. Pra, veprimi dëmtues nuk duhet të ketë qenë një kusht për dëmin vetëm përmes një zinxhiri të jashtëzakonshëm rrethanash. (Adekuatshmëria)

Paligjshmëria

Një parakusht tjetër për kompensimin e dëmit është që sjellja e paditurit të ketë qenë në të vërtetë e paligjshme.

Një sjellje është thjesht e paligjshme nëse shkel dispozitat e përcaktuara ligjërisht në ligjin e konkurrencës.

Fajësia

Ndryshe nga kërkesa për ndalim dhe heqje, një kërkesë për dëmshpërblim kërkon fajësinë e paditurit.

Fajësia ekziston në thelb në rastin e veprimeve të pakujdesshme ose të qëllimshme.

Në kuadër të kërkesës për dëmshpërblim sipas ligjit të konkurrencës, zakonisht mjafton pakujdesia e lehtë në lidhje me sjelljen dëmtuese. Vetëm në raste të veçanta, të rregulluara me ligj, kërkohet një veprim i qëllimshëm shkeljeje.

Nëse dëmtuesi paralajmërohet për paligjshmërinë e veprimit të tij dhe nuk heq dorë prej tij pavarësisht kësaj, mund të themelohet fajësia.

Legjitimimi aktiv – Kush ka të drejtë të ngrejë padi?

Kush mund të paraqesë një kërkesë për dëmshpërblim, nuk është rregulluar shprehimisht në ligj në lidhje me kërkesën për dëmshpërblim sipas ligjit të konkurrencës.

Konkurrentët janë në radhë të parë të drejtëpërdrejtë për kompensim.
Konsumatorët?

Situata ligjore në rastin e prekjes së drejtpërdrejtë të konsumatorit është ende e diskutueshme.

Konsumatorëve në thelb nuk u njihet një kërkesë individuale nga ligji. Megjithatë, meqenëse ligji i konkurrencës – ndonëse shërben kryesisht për mbrojtjen e konkurrentëve ndërmjet tyre – synon të mbrojë edhe konsumatorët, jurisprudenca në raste individuale, si pasojë e prekjes së drejtpërdrejtë të konsumatorëve, u ka njohur edhe atyre përjashtimisht një kërkesë të veçantë për dëmshpërblim.

Në Gjermani, ligji tani do të reformohet në këtë drejtim.

Legjitimimi pasiv – Kush është përgjegjës për dëmshpërblim?

Autori i drejtpërdrejtë, i cili ka shkaktuar dëmin me faj.
Ai që ka mundësuar ose nxitur shkeljen – pra bashkëfajtorët, nxitësit dhe ndihmësit.
Pronarët e bizneseve janë përgjegjës për veprimet e personave në ndërmarrjen e tyre.