Sekuestrimi
Sekuestrimi
Neni 26 i Kodit Penal urdhëron një masë parandaluese të rrezikut. Gjykata vepron mbi objektin, jo mbi personin: Ajo konfiskon mjetet dhe produktet e krimit, nëse karakteristika e tyre e veçantë favorizon kryerjen e veprave penale të mëtejshme. Masa nuk kërkon një vendim fajësie; vendimtare janë vepra penale nismëtare dhe përshtatshmëria për delikt. Personi i autorizuar mund të shmangë sekuestrimin duke eliminuar në mënyrë të besueshme vetinë e rrezikshme.
Sekuestrimi sipas Nenit 26 të Kodit Penal i lejon gjykatës të tërheqë nga qarkullimi objekte që kanë mundësuar, lehtësuar ose prodhuar një vepër penale. Qëllimi është parandalimi: Gjërat e rrezikshme ose të përshtatshme për delikt nuk duhet të nxisin më tej vepra penale të ardhshme.
Parimi
Një vepër penale nismëtare përbën pikënisjen. Objekti i prekur është i lidhur me veprën penale: Ose autori e ka përdorur atë gjatë kryerjes, e ka caktuar për këtë, ose vepra penale e ka prodhuar atë. Përveç kësaj, ligji kërkon një karakteristikë të veçantë që i bën veprat penale të ardhshme të mundshme. Gjykata konstaton këto fakte dhe argumenton pse ndërhyrja është e nevojshme.
Kërkesat
Parakusht është ekzistenca e një vepre penale nismëtare, pra një veprimi të dënueshëm.
Objekti duhet të jetë përdorur për veprën penale, të jetë caktuar për të ose të jetë prodhuar nga vepra penale.
Mjafton që kjo lidhje të ekzistojë objektivisht; një dënim nuk është i nevojshëm.
Masa mbetet e mundur edhe nëse ekzistojnë arsye përjashtimi të fajësisë, arsye personale përjashtimi nga dënimi ose parashkrimi.
Kështu sigurohet që objektet e rrezikshme të mund të sekuestrohen edhe pavarësisht nga rezultati i një procedure penale.
Heqje dorë
Ligjvënësi ofron një mundësi lehtësimi: Personi i autorizuar merr mundësinë për të hequr vetinë e rrezikshme dhe kështu të shmangë masën. Nëse një person i paanshëm ka të drejta mbi objektin, gjykata urdhëron sekuestrimin vetëm nëse ky person nuk ofron garanci për një përdorim të ligjshëm.
Karakteristikë e veçantë
Sekuestrimi kërkon që objekti, për shkak të natyrës së tij, të përbëjë një rrezik për kryerjen e veprave penale të mëtejshme.
Ky kriter ka të bëjë me të ashtuquajturën përshtatshmëri për delikt:
Një objekt duhet të sekuestrohet nëse ndërtimi, funksioni ose mundësia e përdorimit të tij favorizon kryerjen e delikteve.
Shembuj janë armët, pajisjet e manipuluara, bartësit e të dhënave me përmbajtje të dënueshme ose veglat e përshtatura posaçërisht. Nëse vetia e rrezikshme eliminohet, si p.sh. duke fshirë të dhëna të palejueshme ose duke hequr pajisje të ndaluara, gjykata duhet të heqë dorë nga sekuestrimi.
Shembuj praktikë
Në praktikë, ka dallime të qarta në zbatimin e sekuestrimit
Kështu, gjykata refuzoi sekuestrimin e një thike me palosje, sepse nuk u konstatua asnjë karakteristikë e veçantë që të tregonte një rrezik për kryerjen e veprave penale të mëtejshme.
Ndryshe vendosi në rastin e një bartësi të dhënash me përmbajtje penale: Në këtë rast, sekuestrimi u konsiderua i justifikuar, sepse objekti, sipas natyrës së tij, ishte i përshtatshëm për kryerjen e delikteve të mëtejshme.
Megjithatë, personit të autorizuar iu dha mundësia për të eliminuar natyrën e rrezikshme duke fshirë të dhënat përkatëse. Ndërsa për veglat ose makineritë që shërbejnë për përdorim të ligjshëm edhe në jetën e përditshme ose në mjedisin profesional, në përgjithësi nuk shqiptohet sekuestrim, sepse nuk ekziston një rrezik konkret për kryerjen e veprimeve të dënueshme.
Aspekte procedurale
Sekuestrimi duhet të shqiptohet shprehimisht në vendim.
Një supozim ose hamendje e thjeshtë nuk mjafton; gjykata duhet të konstatojë kushtet faktike. Masa mund të kryhet edhe në mënyrë të pavarur,
kur nuk ndiqet një person i caktuar, si p.sh. në rastin e autorëve të panjohur ose të vdekur.
Vendimi për sekuestrimin është pjesë e shpalljes së dënimit dhe mund të kundërshtohet me anë të mjeteve juridike.
Marrëdhënia me masa të tjera
Sekuestrimi duhet të dallohet nga instrumentet e tjera të konfiskimit të pasurisë.
Ndërsa konfiskimi prek pasuritë e fituara në mënyrë të paligjshme
dhe konfiskimi i zgjeruar përfshin pasuritë me origjinë të paqartë,
sekuestrimi i referohet ekskluzivisht rrezikshmërisë së vetë objektit.
Pra, ajo nuk ka efekt ndëshkues, por sigures.
Avantazhet tuaja me mbështetje ligjore
Një procedurë penale është një barrë e konsiderueshme për të prekurit. Që në fillim kërcënojnë pasoja të rënda – nga masat shtrënguese si bastisja e shtëpisë ose arrestimi, te regjistrimet në regjistrin penal, deri te dënimet me burg ose gjobë. Gabimet në fazën e parë, si deklaratat e pamenduara ose mungesa e sigurimit të provave, shpesh nuk mund të korrigjohen më vonë. Edhe rreziqet ekonomike si kërkesat për dëmshpërblim ose kostot e procedurës mund të kenë një peshë të madhe.
Një mbrojtje penale e specializuar siguron që të drejtat tuaja të ruhen që në fillim. Ajo ofron siguri në trajtimin me policinë dhe prokurorinë, mbron nga vetë-inkriminimi dhe krijon bazën për një strategji të qartë mbrojtjeje.
Zyra jonë ligjore:
- kontrollon nëse dhe në çfarë mase akuza është ligjërisht e qëndrueshme,
- ju shoqëron gjatë procedurave hetimore dhe seancës kryesore,
- siguron kërkesa, deklarata dhe hapa proceduralë ligjërisht të sigurt,
- mbështet në mbrojtjen ose rregullimin e kërkesave civile,
- mbron të drejtat dhe interesat tuaja përballë gjykatës, prokurorisë dhe palëve të dëmtuara.
Peter HarlanderHarlander & Partner Rechtsanwälte „Machen Sie keine inhaltlichen Aussagen ohne vorherige Rücksprache mit Ihrer Verteidigung. Sie haben jederzeit das Recht zu schweigen und eine Anwältin oder einen Anwalt beizuziehen. Dieses Recht gilt bereits bei der ersten polizeilichen Kontaktaufnahme. Erst nach Akteneinsicht lässt sich klären, ob und welche Einlassung sinnvoll ist.“
