Advocaat voor ski-ongevallen in Oostenrijk

Onze advocaten zijn gespecialiseerd in buitengerechtelijke en gerechtelijke juridische vertegenwoordiging in civiele procedures en strafzaken met betrekking tot ski-ongevallen in Oostenrijk.

Juridische gevolgen na ski-ongevallen

Zes vestigingen

De ideale ligging van onze zes vestigingen in Oostenrijk stelt ons in staat u optimaal te vertegenwoordigen op elke ongevalslocatie in alle Oostenrijkse skigebieden.

Onze Duitse cliënten waarderen vooral dat ons advocatenkantoor ook in Duitsland is toegelaten. Dit vergemakkelijkt de communicatie met de Duitse “huisadvocaat” en de Duitse rechtsbijstandverzekeraar. Wij zijn de optimale “vertalers” van Duits recht naar Oostenrijks recht.

Bespreking via videoconferentie

Ski-ongevallen gebeuren vaak ver van huis. Ook daarvoor hebben we een oplossing. Het afhandelen van alle besprekingen via videoconferentie of telefoon is voor ons vanzelfsprekend. Dit bespaart u vele kilometers reistijd.

Rechtsbijstandverzekering

Wij accepteren alle rechtsbijstandverzekeringen.

Kies nu uw gewenste afspraak:Gratis eerste gesprek

Claims na een ski-ongeval

Bij een ski-ongeval in Oostenrijk is in bijna alle gevallen Oostenrijks recht van toepassing. Alle aanspraken van alle betrokken personen moeten daarom volgens Oostenrijks recht worden beoordeeld. Dit is alleen anders wanneer de veroorzaker van het ongeval en het slachtoffer hun woonplaats in dezelfde buitenlandse staat hebben.

Bij een ski-ongeval kunnen er aanspraken op schadevergoeding bestaan voor

1. Pijn
2. Materiële schade
3. Bergingskosten
4. Genezingskosten
5. Gefrustreerde uitgaven
6. Inkomstenderving
7. Forfaitaire onkosten

De aansprakelijkheid voor deze claims ligt bij degene die het ongeval door schuld en onrechtmatig heeft veroorzaakt. Wie deze aanspraken als slachtoffer wil doorvoeren of als veroorzaker wil afweren, moet vanaf het begin alles correct doen.

Bij ongevallen met letsel wordt altijd door de politie onderzoek gedaan naar de toedracht. Zelfs kleine fouten in de verklaring kunnen dure gevolgen hebben.

Kies nu uw gewenste afspraak:Gratis eerste gesprek

Smartengeld

Het smartengeld dient ter compensatie van zowel de door het ski-ongeval reeds ontstane pijn en ongemak als alle toekomstige gevolg- en latere schade.

De hoogte van het smartengeld wordt berekend aan de hand van dagvergoedingen, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen lichte, matige en ernstige pijn. Deze worden in de verschillende gerechtelijke districten soms in verschillende hoogtes toegekend.

Bij wijze van voorbeeld zou de rechtbank van Salzburg bij letsel dat gepaard gaat met 3 dagen ernstige pijn, 8 dagen matige pijn en 21 dagen lichte pijn, waarschijnlijk een smartengeld van ongeveer EUR 5.520,00 toekennen.

Materiële schade

De materiële schade omvat de kosten voor vervanging of reparatie van zaken die door het ski-ongeval zijn vernield of beschadigd. Ook materiële schade, zoals beschadigde skiuitrusting door het ski-ongeval, moet worden vergoed.

Het doel van de schadevergoedingsaanspraak is om de benadeelde compensatie te bieden voor het geleden verlies. Wanneer reeds gebruikte zaken, bijvoorbeeld oude skiuitrusting, beschadigd raken, ontstaat de “nieuw voor oud”-problematiek. Bij sterk gebruikte zaken kan dit ertoe leiden dat alleen de dagwaarde van de beschadigde zaak wordt vergoed.

Bergingskosten

De bergingskosten omvatten de kosten van berging vanaf de ongevalslocatie. Als door een ski-ongeval een berging per helikopter noodzakelijk is, kan de gewonde deze kosten ook van de veroorzaker van het ongeval vorderen.

LET OP: Voor zover de bergingskosten door een verzekering zijn vergoed, gaan de betreffende aanspraken tegen de schadeveroorzaker over op de verzekering.

Genezingskosten

De genezingskosten omvatten de kosten voor behandelingen, medicijnen, hulpmiddelen en reizen naar behandelingen.

LET OP: Voor zover de prestaties door de sociale verzekeringsmaatschappij zijn verleend, gaan de desbetreffende claims tegen de schadetoebrengen over op de sociale verzekeringsmaatschappij.

Gefrustreerde uitgaven

Gefrustreerde uitgaven zijn alle uitgaven die niet door het ski-ongeval zelf zijn veroorzaakt, maar door het ski-ongeval nutteloos zijn geworden. Het slachtoffer heeft recht op vergoeding van gefrustreerde uitgaven.

Onder de aanspraak op vergoeding van gefrustreerde uitgaven vallen onder andere de kosten van de niet meer benodigde hotelkamer, reiskosten van een niet meer te consumeren vakantie en annuleringskosten.

Inkomstenderving

De inkomstenderving omvat alle schade van het slachtoffer als gevolg van een vermindering of verlies van arbeidsvermogen.

Als het slachtoffer door het ski-ongeval inkomstenderving lijdt, moet de veroorzaker van het ongeval de inkomstenderving vergoeden.

De inkomstenderving moet door de veroorzaker van het ongeval al in geval van lichte nalatigheid worden vergoed.

Gederfde winst

Gederfde winst is er altijd wanneer de benadeelde een nog in de toekomst liggende kans verliest, waarvan de verwezenlijking al grotendeels zeker was.

Het niet verkrijgen van een reeds aanstaande, maar op het moment van het ski-ongeval nog niet vastgelegde, beroepsmatige promotie vormt gederfde winst, wanneer het slachtoffer door blijvende schade niet meer in staat is de hoger betaalde baan uit te oefenen.

De gederfde winst moet door de veroorzaker van het ongeval in geval van grove schuld worden vergoed.

Forfaitaire onkosten

De forfaitaire onkosten dienen ter vergoeding van alle overige uitgaven die de benadeelde door het ski-ongeval heeft gemaakt. Daaronder valt met name de eigen tijdsbesteding voor de afwikkeling van de gevolgen. Voorbeelden hiervan zijn uitgaven voor verhoor bij de politie.

Onder de titel “forfaitaire onkosten” wordt doorgaans tot € 200,00 toegekend, voor zover geen hogere kosten worden aangetoond.

Kies nu uw gewenste afspraak:Gratis eerste gesprek

Aansprakelijkheid voor ski-ongevallen

Een aansprakelijkheid voor de gevolgen van een ski-ongeval vereist onrechtmatig en verwijtbaar gedrag van de veroorzaker van het ongeval.

Wij hebben de belangrijkste voorbeelden voor u samengevat:

Niet-naleving van de FIS-gedragsregels

De FIS-regels voor skiërs en snowboarders zijn vastgesteld door de Internationale Ski Federatie FIS (Fédération Internationale de Ski). De FIS-regels dateren uit 1967 en zijn sindsdien tweemaal, laatstelijk in 2002, geactualiseerd.

Het doel van de FIS-regels is het voorkomen van ski- en snowboardongevallen. Het belangrijkste principe van de regels is “consideratie”. Bij een botsing van gebruikers van de skipiste vormt de niet-naleving van de FIS-gedragsregels in de regel een aansprakelijkheid voor de ongevalsgevolgen.

Skiën onder invloed van alcohol

Op de piste geldt anders dan in het wegverkeer geen wettelijke limiet voor alcohol in het bloed (promillegrens). Het risico van skiën onder invloed van alcohol is echter hoog.

In geval van een ski-ongeval heeft alcoholgebruik meerdere gevolgen: Is de veroorzaker van het ongeval onder invloed van alcohol, dan leidt dit bijna altijd tot grove schuld. De veroorzaker van het ongeval is dan bij materiële schade aansprakelijk voor de nieuwwaarde van de beschadigde zaken en ook voor inkomstenderving van het slachtoffer. Is het slachtoffer onder invloed van alcohol, dan wordt door de rechtbank vaak een medeschuld van het slachtoffer uitgesproken. De schadevergoedingsaanspraak van het slachtoffer wordt dan procentueel verminderd.

Alcoholgebruik heeft dus een directe invloed op de omvang en hoogte van de te maken aanspraken.

Wie door alcoholgebruik bij het skiën beperkt is, begaat bovendien het strafbare feit van gevaar voor de lichamelijke veiligheid – zelfs als niemand gewond is geraakt. Wie door alcoholgebruik anderen verwondt, begaat onopzettelijk lichamelijk letsel, dat vanwege de grove nalatigheid zwaarder wordt bestraft.

Skiën onder invloed van drugs

Voor skiën onder invloed van drugs geldt hetzelfde als voor skiën onder invloed van alcohol. Skiën onder invloed van drugs kan zowel voor de veroorzaker van het ongeval als voor het slachtoffer grote nadelen opleveren.

Defecte ski-uitrusting

Een defect in de ski-uitrusting kan tot ongevallen en verwondingen leiden. Daarbij zijn meerdere constellaties denkbaar:

1. Eigen fouten
2. Fouten van een skiverkoper
3. Fouten van een gespecialiseerde werkplaats
4. Fouten van een skiverhuurder
5. Fouten van de skifabrikant

Eigen fouten

Het Hooggerechtshof (OGH) leidde in zijn beslissing 3 Ob 38/97b uit het rücksichtnahmegebot van de FIS-regel nr. 1 af dat het tot de gedragsverplichtingen van een alpine skiër behoort om de bindinginstelling door een vakman te laten verrichten.

Wie de ski-uitrusting zelf onderhoudt, neemt daarmee een groot risico op zich. Werd bijvoorbeeld de skibinding zelf ingesteld en komt het dan tijdens rechte afdaling door het loslaten van de binding tot een val, dan geldt een zelf veroorzaakte foutieve instelling als valoorzaak, voor zover het de gevallene niet lukt om een andere oorzaak aan te tonen.

Fouten van derden

Skiverkopers, skiwerkplaatsen, skiverhuurders, importeurs en skifabrikanten haften als vakbedrijven voor defecte uitrusting of foutieve instellingen.

De bewijslast dat defecte skiuitrusting het ongeval heeft veroorzaakt, ligt bij de eiser en dus meestal bij het slachtoffer. Daarbij volstaat het zogenaamde “prima facie bewijs”. Het prima facie bewijs maakt het mogelijk om op basis van ervaringsregels conclusies te trekken van bewezen feiten naar te bewijzen feiten. Bijvoorbeeld concludeerde het OGH in de uitspraak 3 Ob 38/97b uit het bewezen feit dat de binding tijdens een rechte afdaling voor de val loskwam, dat de afstelling gebrekkig moet zijn geweest. Het is dan aan degene die de binding heeft afgesteld om te bewijzen dat een andere gebeurtenis minstens even oorzakelijk was voor de val.

Gebrekkige liftinstallaties

Door de aankoop van een liftkaart komt een overeenkomst tot stand tussen de kabelbaan-exploitant en de passagier. De kabelbaan-exploitant is jegens de passagier die in het bezit is van een geldig vervoersbewijs aansprakelijk uit hoofde van de vervoersovereenkomst. Daardoor zijn voor de passagier bijzonder gunstige aansprakelijkheidsregelingen van toepassing.

De hoofdverplichting van de vervoersovereenkomst is het vervoer van de passagier met de kabelbaan. Daarnaast bestaat de contractuele nevenverplichting om het lichamelijk welzijn van de passagiers niet aan te tasten.

Daarnaast is een risicoaansprakelijkheid van de kabelbaan-exploitant mogelijk op grond van de voorschriften van de Spoorweg- en Motorvoertuigaansprakelijkheidswet (EKHG), die voor de passagier eveneens voordelig is.

De kabelbaanondernemer moet er met name voor zorgen dat zowel de vervoerinstallatie zelf als ook de in- en uitstapplaatsen zich in een voor het vervoer van de passagiers veilige en risicoloze toestand bevinden.

Daarnaast rust op het kabelbaanbedrijf de verantwoordelijkheid ervoor dat de aangewezen skipistes en skiroutes zich in een beveiligde toestand bevinden en dat een geordende reddingsdienst is ingericht.

Schendt de kabelbaan-exploitant deze verplichtingen en komt de passagier daardoor schade toe, dan is de kabelbaan-exploitant aansprakelijk.

Gebrekkige beveiliging van het skigebied

Afhankelijk van het type afdaling moet onderscheid worden gemaakt tussen het georganiseerde skigebied als geheel van skipistes, skiroutes en speciale oppervlakken evenals het vrije skigebied als terrein buiten het georganiseerde skigebied.

De kabelbaan-exploitant heeft voor de door hem georganiseerde skiruimte de verantwoordelijkheid voor markering, breedte, preparatie, controle en bescherming tegen alpine gevaren en tegen lawinegevaar. De georganiseerde skiruimte herkent men meestal aan de markering, die verplicht moet worden aangebracht, evenals aan de beveiliging tegen gevaren (met name val-, botsings- en lawinegevaar) en de preparatie van de piste.

De plicht tot pistebeveiliging vloeit voort uit het vervoercontract, zodat de kabelbaanondernemer tegenover de pistegebruiker bij aanwezigheid van een geldige kaart in principe voor de veilige en risicoloze toestand van het georganiseerde skigebied bij elke schuld aansprakelijk moet zijn.

Er moet echter ook rekening mee worden gehouden dat een volledige verkeersveiligheid op skipistes niet bereikbaar is. Aan de de kabelbaanondernemer treffende verplichtingen mogen daarom geen overdreven eisen worden gesteld.

De verkeersveiligheidsverplichting van de kabelbaan-exploitant reikt in principe slechts tot aan de pisterand, die ofwel door natuurlijke omstandigheden wordt bepaald ofwel door de kabelbaan-exploitant kunstmatig door randmarkeringen herkenbaar kan worden gemaakt. Volgens algemene opvatting omvat de pistebeveiligingsplicht echter bovendien buitengewone gevarenbronnen in de directe nabijheid van de piste (ca. 2 meter).

De concrete omvang van de verkeersbeveiligingsplicht hangt altijd af van de omstandigheden van het individuele geval. Concreet moet worden uitgegaan van welke maatregelen voor de kabelbaanondernemer ter vermijding van een gevaar mogelijk en redelijk zijn.

Pistegebruikers die niet over een geldige liftkaart beschikken (bijvoorbeeld toerskiërs) zijn jegens de beheerder van een gewijde piste aansprakelijk voor de toestand van de weg volgens § 1319a ABGB, waarbij de aansprakelijkheid hierbij beperkt is tot opzet en grove nalatigheid.

Voor het zogenaamde vrije skigebied bestaan daarentegen geen verkeersbeveiligingsverplichtingen van de kabelbaanondernemer; hier wordt alleen in het kader van het ingerenz-principe aansprakelijk gesteld voor gecreëerde atypische gevaren.

Gebrekkige speciale oppervlakken

Tot de speciale terreinen behoren met name funparks en soortgelijke voorzieningen alsmede trainings- en wedstrijdbanen. Voor zover deze speciale terreinen door de kabelbaan-exploitant worden geëxploiteerd, behoren deze tot de georganiseerde skiruimte.

De exploitant van de voorziening moet in het kader van de verkeersveiligheidsverplichtingen in ieder geval een verkeersveilige en gevarenvrije toestand van de voorziening handhaven en de gebruikers beschermen tegen herkenbare gevaren. Bovendien is een ruimtelijke afbakening van het funpark van de algemene piste vereist.

Vanwege het toenemende aantal ongevallen in funparks met soms ernstig letsel heeft de FIS een “Code of Conduct for Snow Parks” uitgevaardigd, die bedoeld is als aanvulling op de alom bekende FIS-regels voor het skiën.

Foutieve skicursus

Tussen de gast en de skischoolhouder wordt een skilerarenovereenkomst gesloten, waarbij de skischoolhouder de gast tegen betaling voor een bepaalde tijd onderricht in de kennis en vaardigheden van het alpine skiën. Een bepaald opleidingssucces wordt hierbij in de regel niet verschuldigd.

Als nevenverplichting uit de contractuele relatie vloeit de verplichting tot waarborging van de lichamelijke veiligheid van de gast voort. Een bijzonderheid van de contractuele relatie is de boven- en ondergeschiktheidsverhouding tussen skileraar en gast.

De skischoolhouder is jegens de gast aansprakelijk voor schade uit ongevallen tijdens de cursus bij eigen schuld of bij schuld van zijn skileraren uit overeenkomst. De skileraar zelf is hulppersoon van de skischoolhouder en is jegens de gast alleen delictueel aansprakelijk.

Een uitsluiting van aansprakelijkheid door de skischool voor personenschade zoals lichamelijk letsel is niet mogelijk. Voor materiële schade zoals beschadigde skipakken kan de skischool de aansprakelijkheid voor lichte nalatigheid uitsluiten, voor zover dit contractueel, bijvoorbeeld in de vorm van algemene voorwaarden, wordt overeengekomen.

Deelnemers aan skicursussen hebben overigens dezelfde rechten en plichten als andere pistegebruikers. Met name moeten zij zich ook aan de algemene gedragsregels, vooral de FIS-regels, houden. Treft de gast bij een ongeval zelf schuld, dan moet in de regel een verdeling van de aansprakelijkheid worden gemaakt.

Lawines

De herkenbaarheid van lawinegevaar wordt gekenmerkt door grote onzekerheidsfactoren. Volgens de Europese Lawineschaal wordt onderscheid gemaakt tussen 5 gevarenklassen, afhankelijk van de waarschijnlijkheid van ontstaan.

Door de bevoegde autoriteiten worden met onregelmatige tussenpozen en bij verandering van de gevarensituatie lawinebulletins gepubliceerd. Bovendien kunnen uit gegevens van nabijgelegen weerstations en sneeuwmeetstations conclusies worden getrokken betreffende een eventueel bestaand lawinegevaar.

Naast de kabelbaan-exploitant, die op grond van contractuele nevenverplichtingen verantwoordelijk is voor het lichamelijk welzijn van de pistegebruikers, zijn met name de gemeenten verplicht tot lawinegevaarpreventie. De leden van de lawinecommissies adviseren daarentegen in de regel louter vrijwillig en zouden daarom alleen bij opzet aansprakelijk zijn.

Gebeurt er in de georganiseerde skiruimte een lawine-ongeval, dan is de kabelbaan-exploitant bij verwijtbaar gedrag aansprakelijk. Daarvoor is vereist dat het gevaar herkenbaar was. De leden van de lawinecommissie treft daarentegen geen aansprakelijkheid.

Pistevoertuigen, sneeuwscooters

Het gebruik van pistevoertuigen en sneeuwscooters is beperkt tot bedrijfsnoodzakelijke ritten.

Volgens vaste rechtspraak mogen skiërs door het gebruik van pistevoertuigen niet meer worden gehinderd of in gevaar gebracht dan absoluut noodzakelijk is om een behoorlijk pisteonderhoud te waarborgen. Op onoverzichtelijke plaatsen moeten waarschuwingsposten worden opgesteld.

Bovendien moeten op pistevoertuigen zelf passende waarschuwingsvoorzieningen (knipperlicht) worden aangebracht. Bij achteruitrijden of op onoverzichtelijke plaatsen moet de bestuurder van het pistevoertuig een claxon gebruiken of een intermitterend fluitsignaal geven.

Op sneeuwscooters moeten eveneens geschikte waarschuwingsvoorzieningen (bijvoorbeeld ingeschakelde koplampen of een aan een stok bevestigd, hoog oprijzend vlaggetje) worden aangebracht.

Kies nu uw gewenste afspraak:Gratis eerste gesprek

Procedures na ski-ongevallen

Wie bij een ongeval betrokken is geraakt, moet onmiddellijk juridische bijstand veiligstellen.

Civiele procedure

De benadeelde dient zijn privaatrechtelijke aanspraken voor de burgerlijke rechtbanken geldend te maken.

Wordt tegen de veroorzaker van het ongeval een strafprocedure ingeleid, dan kunnen civielrechtelijke aanspraken ook reeds in de vorm van een particuliere vordering in een eventuele strafprocedure geldend worden gemaakt.

Strafrechtelijke procedure

Wordt de tegenpartij bij het ski-ongeval gewond of wordt de uitrusting beschadigd, dan kan dit voor de veroorzaker van het ongeval strafrechtelijke consequenties hebben:

• Vernieling
• Gevaar voor de lichamelijke veiligheid
• Schuldig letsel
• Schuldig doden

Ook onbetrokken derden kunnen strafrechtelijk vervolgd worden in geval van het nalaten van hulpverlening of het in de steek laten van een gewonde.

Bestuurs(straf)procedure

In het bestuursrecht zijn er talrijke wetten waarvan het toepassingsgebied ook relevant is in verband met wintersportactiviteiten. Met name het “freeriden” of het berijden van “boswegen” kan een bestuursovertreding vormen.

De overtreding van bestuurswetten gaat in de meeste gevallen gepaard met een boetebeschikking door de bevoegde autoriteiten.

Kies nu uw gewenste afspraak:Gratis eerste gesprek

Gedrag na een ski-ongeval

Als u zelf bij een ski-ongeval betrokken bent geraakt of getuige bent geweest van een ski-ongeval, moet u – voor zover u niet het slachtoffer bent – in ieder geval hulp verlenen. Het nalaten van hulpverlening is in geval van letsel een strafbaar feit.

1. Ongevalsplaats afzetten

Beveilig als eerste de ongevalslocatie. Steek de ski’s boven de ongevalslocatie gekruist in de sneeuw of zwaai met een jas om volgende skiërs te waarschuwen. De beveiliging heeft altijd de hoogste prioriteit, ongeacht hoe ernstig het letsel ook mag zijn. Het heeft geen zin als de ongevalshelpers bij gebrek aan beveiliging door volgende skiërs gewond raken.

2. Eerste hulp verlenen

Verleen gewonde personen beslist eerste hulp. Let erop dat gewonde personen zo warm mogelijk gehouden worden. De shock van een ongeval kan in de winter gemakkelijk tot levensbedreigende onderkoeling leiden.

3. Hulp inroepen

Wanneer verdere hulp nodig is, alarmeer dan via het Europese alarmnummer 112 de hulpdiensten. Leg de telefoon pas neer wanneer de hulpdienst alle gegevens heeft opgenomen en het gesprek beëindigt. Mocht een telefonische alarmering niet mogelijk zijn, dan moet op andere wijze hulp worden ingeroepen, voor zover dit veilig mogelijk is. Is dit niet veilig mogelijk, dan is het raadzaam om bij de ongevalsplaats te blijven. Gewonde personen mogen alleen in uiterste nood alleen gelaten worden.

4. Bewijs veiligstellen

Stel alle bewijs veilig. Begin met de bewijsveiligstelling pas wanneer het ongevalsslachtoffer door u of andere personen wordt verzorgd.

5. Politie informeren

Wanneer u een ongeval met lichamelijk letsel veroorzaakt, bent u verplicht de politie te informeren. De informatie aan de politie dient in elk geval te gebeuren zodra er ook maar het geringste vermoeden van een kleine verwonding bestaat – ook wanneer het slachtoffer dit niet nodig acht. Het nalaten van de informatie aan de politie door de veroorzaker van lichamelijk letsel is een strafbaar feit.

Kies nu uw gewenste afspraak:Gratis eerste gesprek

Bewijsveiligstelling na een ski-ongeval

Stel alle bewijzen veilig. Gebruik daarvoor het beste de camera van uw mobiele telefoon om foto’s en video’s te maken.

1. Personalgegevens opnemen

De FIS-regel nr. 10 bepaalt dat elke pistegebruiker, of hij nu getuige of betrokkene is, of verantwoordelijk of niet, in geval van een ongeval zijn persoonsgegevens moet opgeven.

Documenteer als eerste stap alle bij het ongeval betrokken personen, getuigen en ook helpers die er later bij zijn gekomen. Fotografeer ter documentatie idealiter de legitimatiebewijzen of gepersonaliseerde skikaarten van de personen of maak een video van elke persoon waarin de persoon naam, adres, telefoon en e-mail bekendmaakt.

2. Ongevalsrapport opstellen

Voor de bewijsveiligstelling bij een ski-ongeval is een documentatie van het ski-ongeval noodzakelijk:

1. Ongevalsplaats
2. Betrokkenen
3. Ongevalsverloop
4. Verwondingen
5. Materiële schade
6. Positie van de getuigen op het moment van het ongeval
7. Verklaring van de getuigen
8. Persoonsbeschrijving van een gevluchte persoon (bijv. veroorzaker van het ongeval)
9. Hulpverlening
10. verdere verloop

3. Advocaat informeren

Bij ongevallen met lichamelijk letsel vindt ook een onderzoek door de politie plaats. Slachtoffers of veroorzakers van een ski-ongeval moeten vóór een eventuele verhoor door de politie beslist ons advocatenkantoor contacteren.

Reeds kleine fouten bij het verhoor kunnen tot onherstelbare gevolgen voor uw toekomst leiden. In de regel is daarom een schriftelijke stellingname door de advocaat de betere keuze dan een mondeling verhoor zonder voorafgaande juridische advisering.

Kies nu uw gewenste afspraak:Gratis eerste gesprek