Φόνος κατ’ απαίτηση
- Φόνος κατ’ απαίτηση
- Αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος
- Διαχωρισμός από άλλα αδικήματα
- Βάρος απόδειξης & αξιολόγηση αποδείξεων
- Παραδείγματα από την πράξη
- Αντικειμενική υπόσταση
- Παρανομία & Δικαιολογίες
- Άρση της ποινής & Εκτροπή
- Καθορισμός της ποινής & Συνέπειες
- Πλαίσιο ποινής § 77 StGB
- Ποινή φυλάκισης & (μερική) αναστολή υπό όρους
- Αρμοδιότητα των δικαστηρίων
- Επισκόπηση της ποινικής διαδικασίας
- Δικαιώματα κατηγορουμένου
- Πρακτική & Συμβουλές συμπεριφοράς
- Συχνές ερωτήσεις – FAQ
Φόνος κατ’ απαίτηση
Ο φόνος κατ’ απαίτηση ρυθμίζεται στο § 77 StGB. Υφίσταται όταν κάποιος σκοτώνει έναν άλλο άνθρωπο κατόπιν ρητής, σοβαρής και έντονης απαίτησής του. Η καθοριστική διαφορά από το § 76 StGB ανθρωποκτονία έγκειται στο γεγονός ότι εδώ δεν είναι μια συναισθηματική εξαιρετική κατάσταση του δράστη, αλλά η ελεύθερη και σοβαρή επιθυμία θανάτου του θύματος που αποτελεί το κίνητρο της πράξης. Παρόλα αυτά, η πράξη παραμένει αξιόποινη, καθώς η ζωή ως το υπέρτατο έννομο αγαθό δεν είναι στη διάθεση κανενός.
Ανθρωποκτονία κατόπιν ρητής, σοβαρής και επιτακτικής απαίτησης του θύματος
Peter HarlanderHarlander & Partner Rechtsanwälte „Bei Tötung auf Verlangen entscheidet eine präzise Verteidigungsstrategie über den Ausgang des Verfahrens.“
Αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος
Το αντικειμενικό μέρος περιγράφει την εξωτερική πλευρά του συμβάντος. Απαντά στο ερώτημα ποιος έκανε τι με τι, ποιο αποτέλεσμα επήλθε και αν υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της πράξης και της σοβαρής συνέπειας τραυματισμού.
Βήματα εξέτασης
- Πράξη: Κάθε αιτιώδης πράξη που προκαλεί τον θάνατο (π.χ. χορήγηση δηλητηρίου, ασφυξία, πυροβολισμός).
- Αποτέλεσμα: Θάνατος ενός άλλου ανθρώπου.
- Αιτιότητα: Η πράξη πρέπει να προκαλέσει πραγματικά τον θάνατο. Χωρίς τη συμπεριφορά του δράστη, ο θάνατος δεν θα είχε επέλθει.
- Απαίτηση του θύματος: ρητή, σοβαρή, έντονη, αυτοβούλως και με στόχο τον ίδιο τον θάνατο.
Διαχωρισμός από άλλα αδικήματα
- § 75 StGB – Φόνος: εκ προθέσεως θανάτωση χωρίς τη συγκατάθεση ή ενάντια στη θέληση του θύματος.
- § 76 StGB – Ανθρωποκτονία: θανάτωση σε μια συναισθηματική εξαιρετική κατάσταση, χωρίς ρητή απαίτηση.
- § 78 StGB – Συμμετοχή στην αυτοκτονία: Το θύμα ενεργεί αυτοβούλως. Ο δράστης παρέχει μόνο βοήθεια ή ενθάρρυνση.
- § 80 StGB – Ανθρωποκτονία εξ αμελείας: Επέλευση θανάτου λόγω παράβασης καθήκοντος επιμέλειας, αλλά χωρίς πρόθεση.
Ο φόνος κατ’ απαίτηση αποτελεί επομένως μια οριακή γραμμή μεταξύ φόνου και αυτοκτονίας. Παραμένει αξιόποινος ακόμη και αν το θύμα ήθελε ρητά να πεθάνει, καθώς το ποινικό δίκαιο δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην προστασία της ζωής από την αυτονομία για τον θάνατο.
Διαθήκη ζωής και § 77 StGB
Από το 2022, στην Αυστρία, μέσω του νόμου περί διαθήκης ζωής (StVfG), έχει δημιουργηθεί μια αυστηρά περιορισμένη δυνατότητα να υλοποιηθεί η δική του επιθυμία θανάτου με νομικά ελεγχόμενο τρόπο. Ωστόσο, αποκλειστικά μέσω ιδιόχειρης πράξης του ενδιαφερομένου.
Η διαθήκη ζωής επιτρέπει σε ένα ενήλικο, ικανό προς δικαιοπραξία άτομο, που πάσχει από μια ανίατη ή μόνιμη σοβαρή ασθένεια με συνεχή ταλαιπωρία, να λάβει το ίδιο ένα θανατηφόρο παρασκεύασμα, υπό την προϋπόθεση ότι
- δύο γιατροί (ένας με εκπαίδευση στην παρηγορητική ιατρική) έχουν επιβεβαιώσει την ικανότητα λήψης αποφάσεων και την ελεύθερη βούληση,
- η διαθήκη έχει συνταχθεί γραπτώς ενώπιον συμβολαιογράφου ή εκπροσώπου ασθενών,
- και το παρασκεύασμα παραδίδεται μόνο στο ίδιο το ενδιαφερόμενο άτομο.
Δεν υπάρχει διαθήκη ζωής κατά την έννοια του νόμου, εάν
- ένα άλλο άτομο χορηγεί το θανατηφόρο μέσο,
- η πράξη δεν γίνεται αυτοβούλως,
- ή η «επιθυμία να πεθάνει» δεν εκφράστηκε ελεύθερα και μόνιμα.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ισχύει και πάλι το πραγματικό περιστατικό του § 77 StGB, καθώς ο νόμος επιτρέπει μόνο την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, αλλά όχι την ενεργητική ευθανασία.
Sebastian RiedlmairHarlander & Partner Rechtsanwälte „Sterbeverfügung bedeutet Selbstbestimmung, nicht aktive Sterbehilfe. Die Grenze liegt bei der eigenhändigen Handlung.“
Βάρος απόδειξης & αξιολόγηση αποδείξεων
Εισαγγελία: φέρει το βάρος της απόδειξης για την πράξη, το σοβαρό αποτέλεσμα, την αιτιότητα, την καταλογισιμότητα και, ενδεχομένως, τα χαρακτηριστικά της επιβαρυντικής περίστασης.
Δικαστήριο: αξιολογεί το σύνολο των αποδείξεων και εκτιμά ιδιαίτερα τα ιατρικά έγγραφα. Ακατάλληλα ή παράνομα αποκτηθέντα αποδεικτικά μέσα δεν είναι αξιοποιήσιμα.
Κατηγορούμενος/η: δεν έχει βάρος απόδειξης, αλλά μπορεί να υποδείξει εναλλακτικές εξελίξεις, να θεμελιώσει αμφιβολίες για την αιτιότητα ή να επικαλεστεί απαγορεύσεις αξιοποίησης αποδείξεων.
Τυπικά έγγραφα: ιατρικά πορίσματα, απεικονιστική διαγνωστική (CT, ακτινογραφία, MRI), ουδέτεροι μάρτυρες, βιντεοσκοπήσεις, ψηφιακά μεταδεδομένα, πραγματογνωμοσύνες για τη σοβαρότητα του τραυματισμού.
Peter HarlanderHarlander & Partner Rechtsanwälte „Beweise entfalten erst mit frühzeitiger Akteneinsicht und konsequenter Beweissicherung ihre volle Wirkung.“
Παραδείγματα από την πράξη
- Ένας φροντιστής χορηγεί σε ένα τελικό στάδιο ασθενούς κατόπιν ρητής επιθυμίας του μια θανατηφόρα δόση φαρμάκων.
- Ένας σύζυγος στραγγαλίζει τον σοβαρά άρρωστο σύντροφό του, αφού αυτός επανειλημμένα και έντονα ζήτησε τον θάνατο.
- Μια γιατρός κάνει μια ένεση από συμπόνια, επειδή ο ασθενής δεν θέλει πλέον να υποφέρει.
- Δεν υπάρχει φόνος κατ’ απαίτηση, εάν το θύμα δεν είναι πλέον ικανό να αποφασίσει ή η επιθυμία εκφράστηκε μόνο σε μια βραχυπρόθεσμη απελπισία.
Αντικειμενική υπόσταση
Απαιτείται πρόθεση για τη θανάτωση ενός άλλου ανθρώπου, σε συνδυασμό με τη συνείδηση και τη βούληση να ενεργήσει κατόπιν ρητής, σοβαρής και έντονης απαίτησης του θύματος.
Ο δράστης αναγνωρίζει ότι με τη συμπεριφορά του προκαλεί τον θάνατο και θέλει να ανταποκριθεί σε αυτή την επιθυμία.
Χαρακτηριστικό για τον φόνο κατ’ απαίτηση δεν είναι επομένως ένα συναίσθημα ή η απώλεια ελέγχου, αλλά μια συνειδητή πράξη από συμπόνια, αφοσίωση ή συναισθηματική σύνδεση, η οποία ωστόσο πληροί τα στοιχεία της αξιόποινης πράξης.
Το ποινικό δίκαιο δεν κάνει διάκριση εδώ με βάση το ηθικό κίνητρο, αλλά με βάση την αντικειμενική πράξη, δηλαδή τη στοχευμένη παρέμβαση στη ζωή ενός άλλου.
Η νομολογία απαιτεί η επιθυμία του θύματος να έχει εκφραστεί σοβαρά, μόνιμα και ελεύθερα.
Αμέλεια ή απλώς εικαζόμενη συγκατάθεση δεν αρκούν, σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει συνήθως φόνος σύμφωνα με το § 75 StGB.
Sebastian RiedlmairHarlander & Partner Rechtsanwälte „Mitleid erklärt die Motivation, es beseitigt nicht die Strafbarkeit der Tötungshandlung.“
Παρανομία & Δικαιολογίες
- Ο φόνος κατ’ απαίτηση είναι κατ’ αρχήν παράνομος. Ακόμη και αν το θύμα επιθυμεί ρητά τον θάνατο, η ζωή παραμένει ένα υπέρτατο έννομο αγαθό, το οποίο κανείς δεν μπορεί να διαθέσει ελεύθερα.
Μόνο σε πολύ συγκεκριμένες εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί μια συμπεριφορά να είναι δικαιολογημένη ή συγχωρητέα. - Άμυνα: Μια τρέχουσα, παράνομη επίθεση μπορεί να αποκρουστεί, εφόσον η άμυνα είναι απαραίτητη και αναλογική. Όποιος όμως σκοτώνει για να τερματίσει τον πόνο, δεν ενεργεί σε άμυνα.
- Συγγνωστή κατάσταση ανάγκης: Υφίσταται όταν υπάρχει άμεσος κίνδυνος, δεν υπάρχει ηπιότερο μέσο διαθέσιμο και επιδιώκεται ένα υπέρτερο συμφέρον. Μια πράξη συμπόνιας συνήθως δεν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις.
- Έγκυρη συγκατάθεση: Μια συγκατάθεση για τον ίδιο τον φόνο είναι νομικά αδιάφορη. Το ποινικό δίκαιο δεν αναγνωρίζει καμία διάθεση για την ίδια τη ζωή. Ακόμη και μια ρητή συγκατάθεση του θύματος δεν αίρει την παρανομία.
- Νομικές εξουσίες: Οι παρεμβάσεις επιτρέπονται μόνο εάν βασίζονται σε νομική βάση και είναι αναλογικές, για παράδειγμα στο πλαίσιο ιατρικής περίθαλψης ή κρατικής υπηρεσιακής πράξης.
Βάρος απόδειξης: Η εισαγγελία πρέπει να αποδείξει χωρίς εύλογη αμφιβολία ότι δεν υφίσταται λόγος δικαιολόγησης. Το κατηγορούμενο πρόσωπο δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα. Συγκεκριμένα γεγονότα που δημιουργούν αμφιβολίες αρκούν. Η αρχή «σε περίπτωση αμφιβολίας υπέρ του κατηγορουμένου» παραμένει καθοριστική.
Ενοχή & Πλάνες
- Πλάνη περί απαγόρευσης: συγγνωστή μόνο εάν αναπόφευκτη (υποχρέωση ενημέρωσης!).
- Αρχή της ενοχής: Τιμωρείται μόνο όποιος ενεργεί υπαίτια.
- Ακαταλόγιστο: καμία ενοχή σε περίπτωση σοβαρής ψυχικής διαταραχής κλπ. – δικαστική ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, μόλις υπάρχουν ενδείξεις.
- Κατάσταση ανάγκης που αίρει τον καταλογισμό: Το μη αξίωμα νόμιμης συμπεριφοράς σε ακραία κατάσταση εξαναγκασμού.
- Υποτιθέμενη άμυνα: Η πλάνη περί δικαιολόγησης αίρει τον δόλο· η αμέλεια παραμένει, εφόσον προβλέπεται.
Άρση της ποινής & Εκτροπή
Μια ποινική διαδικασία μπορεί να τελειώσει σε σπάνιες εξαιρετικές περιπτώσεις χωρίς καταδίκη, για παράδειγμα σε περίπτωση υπαναχώρησης από την απόπειρα. Μια εθελοντική υπαναχώρηση υφίσταται όταν ο δράστης σταματά μόνος του την περαιτέρω εκτέλεση ή αποτρέπει ακόμη τον θάνατο.
Μια εκτροπή αποκλείεται κατά κανόνα στο αδίκημα του φόνου κατ’ απαίτηση, επειδή η ενοχή είναι πολύ βαριά. Μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις, για παράδειγμα σε περίπτωση σημαντικά μειωμένης πρόθεσης και αποδεδειγμένα εκτεταμένης αποκατάστασης, θα μπορούσε κανείς να το εξετάσει.
Καθορισμός της ποινής & Συνέπειες
Το ύψος μιας ποινής εξαρτάται από την ενοχή και από τις επιπτώσεις της πράξης. Το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη πόσο σοβαρές είναι οι συνέπειες του τραυματισμού, πόσο επικίνδυνη ή απερίσκεπτη ήταν η πράξη και αν ο δράστης ενήργησε με σχέδιο ή αυθόρμητα. Επίσης, εξετάζονται προσωπικές περιστάσεις, όπως προηγούμενες καταδίκες, η κατάσταση ζωής, η προθυμία για ομολογία ή οι προσπάθειες αποκατάστασης.
Επιβαρυντικές περιστάσεις είναι για παράδειγμα πολλές πράξεις, ιδιαίτερη απερισκεψία ή επιθέσεις σε ανυπεράσπιστα άτομα.
Ελαφρυντικές περιστάσεις είναι η ακεραιότητα, μια εκτενής ομολογία, η αποκατάσταση ζημιών ή η συνυπαιτιότητα του θύματος. Επίσης, μια μεγάλη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας μπορεί να έχει ελαφρυντική επίδραση.
Το αυστριακό ποινικό δίκαιο γνωρίζει το σύστημα ημερήσιων αποδοχών στις χρηματικές ποινές: Ο αριθμός των ημερήσιων αποδοχών εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ενοχής, η κάθε ημερήσια αποδοχή από το εισόδημα. Έτσι, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι μια χρηματική ποινή είναι εξίσου αισθητή για όλους τους πληγέντες. Εάν η ποινή δεν πληρωθεί, μπορεί να μετατραπεί σε εναλλακτική ποινή φυλάκισης.
Μια ποινή φυλάκισης μπορεί να ανασταλεί υπό όρους εν όλω ή εν μέρει, εάν η ποινή δεν υπερβαίνει τα δύο έτη και υπάρχει θετική κοινωνική πρόγνωση. Σε αυτή την περίπτωση, ο καταδικασθείς παραμένει ελεύθερος, αλλά πρέπει να αποδείξει την αξία του κατά τη διάρκεια μιας δοκιμαστικής περιόδου από ένα έως τρία έτη. Εάν τηρηθούν όλες οι προϋποθέσεις, η ποινή θεωρείται οριστικά ανασταλείσα.
Τα δικαστήρια μπορούν επίσης να εκδώσουν οδηγίες, για παράδειγμα για την αποκατάσταση ζημιών, τη θεραπεία ή τον περιορισμό των επαφών, και να διατάξουν βοήθεια αποφυλάκισης. Στόχος είναι πάντα η μείωση του κινδύνου υποτροπής και η προώθηση μιας σταθερής ζωής.
Επιλέξτε την επιθυμητή ημερομηνία ραντεβού:Δωρεάν πρώτη συνάντησηΠλαίσιο ποινής § 77 StGB
- Ποινή φυλάκισης από έξι μήνες έως πέντε έτη.
- Το πλαίσιο ποινής είναι σαφώς ηπιότερο από ό,τι στον φόνο ή την ανθρωποκτονία, καθώς ο δράστης ενεργεί κατόπιν ρητής απαίτησης του θύματος. Ωστόσο, πρόκειται για ένα σοβαρό αδίκημα κατά της ζωής.
Ποινή φυλάκισης & (μερική) αναστολή υπό όρους
§ 37 StGB: Εάν η νόμιμη απειλή ποινής φτάνει έως και τα πέντε έτη φυλάκισης, το δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει αντί για μια σύντομη ποινή φυλάκισης έως και ενός έτους μια χρηματική ποινή.
§ 43 ΠΚ: Μια υπό όρους αναστελλόμενη φυλάκιση μπορεί να επιβληθεί όταν η επιβληθείσα ποινή δεν υπερβαίνει τα δύο έτη και στον καταδικασμένο μπορεί να βεβαιωθεί ευνοϊκή κοινωνική πρόγνωση. Η περίοδος δοκιμασίας είναι ένα έως τρία έτη. Εάν ολοκληρωθεί χωρίς ανάκληση, η ποινή θεωρείται οριστικά αναστελλόμενη.
§ 43a ΠΚ: Η μερική υπό όρους αναστολή επιτρέπει συνδυασμό άνευ όρων και υπό όρους τμήματος ποινής. Σε φυλακίσεις άνω των έξι μηνών έως δύο έτη μπορεί ένα μέρος να αναστέλλεται υπό όρους ή να αντικαθίσταται από χρηματική ποινή έως επτακόσιες είκοσι ημερήσιες δόσεις, εάν αυτό φαίνεται κατάλληλο σύμφωνα με τις περιστάσεις.
§§ 50 έως 52 ΠΚ: Το δικαστήριο μπορεί επιπλέον να εκδώσει οδηγίες και να διατάξει βοήθεια υπό δοκιμασία. Τυπικές οδηγίες αφορούν αποκατάσταση ζημιών, θεραπεία, απαγορεύσεις επαφής ή παραμονής καθώς και μέτρα για κοινωνική σταθεροποίηση. Στόχος είναι η αποφυγή περαιτέρω εγκλημάτων και η προώθηση διαρκούς νόμιμης συμπεριφοράς.
Αρμοδιότητα των δικαστηρίων
Ουσιαστικά: Περιφερειακό δικαστήριο ως δικαστήριο ενόρκων
Τοπικά: Τόπος τέλεσης ή τόπος επιτυχίας· επικουρικά τόπος κατοικίας/τόπος εισόδου.
Ενστάσεις: Έφεση στο Ανώτερο Περιφερειακό Δικαστήριο· αναίρεση στον Ανώτατο Δικαστήριο.
Αστικές αξιώσεις στην ποινική διαδικασία
Σε περίπτωση απόπειρας φόνου κατ’ απαίτηση, που επιβιώνει, το ενδιαφερόμενο άτομο μπορεί να προσχωρήσει στην ποινική διαδικασία και να διεκδικήσει αστικές αξιώσεις όπως χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη, έξοδα θεραπείας, απώλεια εισοδήματος ή υλικές ζημιές.
Η προσχώρηση διακόπτει την αστική παραγραφή στο αιτούμενο εύρος. Εάν η αξίωση δεν γίνει δεκτή πλήρως, μπορεί στη συνέχεια να συνεχιστεί ενώπιον του αστικού δικαστηρίου.
Σε περίπτωση τελεσθέντος αδικήματος, αυτό το δικαίωμα ανήκει στους επιζώντες. Μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση για έξοδα κηδείας, απώλεια διατροφής ή ψυχική οδύνη. Μια δομημένη και τεκμηριωμένη κατάσταση ζημιών διευκολύνει την επιβολή τέτοιων αξιώσεων.
Μια έγκαιρη συμφωνία ή αποκατάσταση μπορεί να έχει ελαφρυντική επίδραση σε περιπτώσεις απόπειρας, αλλά δεν παίζει κανένα ρόλο για την ποινή σε περίπτωση τελεσθείσας πράξης.
Επισκόπηση της ποινικής διαδικασίας
- Έναρξη έρευνας: Κατάσταση κατηγορουμένου σε περίπτωση συγκεκριμένης υποψίας. από τότε πλήρη δικαιώματα κατηγορουμένου
- Αστυνομία/Εισαγγελία: Η Εισαγγελία διευθύνει, η Εγκληματολογική Αστυνομία ερευνά· Στόχος: Παύση, εκτροπή (diversion) ή κατηγορία.
- Ανάκριση κατηγορουμένου: Ενημέρωση εκ των προτέρων. Η συμμετοχή συνηγόρου υπεράσπισης οδηγεί σε αναβολή. Το δικαίωμα σιωπής παραμένει
- Πρόσβαση σε έγγραφα: στην αστυνομία/εισαγγελία/δικαστήριο. περιλαμβάνει επίσης αποδεικτικά στοιχεία (εφόσον δεν τίθεται σε κίνδυνο ο σκοπός της έρευνας)
- Κύρια διαδικασία: προφορική λήψη αποδείξεων, απόφαση. Απόφαση για ιδιωτικές αξιώσεις
Δικαιώματα κατηγορουμένου
- Πρακτική πρόσβαση σε δικογραφία: Φάκελοι προανάκρισης και κύριας διαδικασίας· η πρόσβαση τρίτων περιορίζεται υπέρ του κατηγορουμένου.
- Ενημέρωση & Υπεράσπιση: Δικαίωμα ενημέρωσης, νομική βοήθεια, ελεύθερη επιλογή συνηγόρου, βοήθεια μετάφρασης, αιτήματα αποδείξεων.
- Σιωπή & Δικηγόρος: Δικαίωμα σιωπής ανά πάσα στιγμή· σε περίπτωση παρουσίας συνηγόρου, η ανάκριση πρέπει να αναβληθεί.
- Υποχρέωση ενημέρωσης: έγκαιρη ενημέρωση για υποψία/δικαιώματα· εξαιρέσεις μόνο για τη διασφάλιση του σκοπού της έρευνας.
Πρακτική & Συμβουλές συμπεριφοράς
- Διατηρήστε τη σιωπή σας.
Μια σύντομη δήλωση αρκεί: “Κάνω χρήση του δικαιώματός μου να σιωπήσω και θα μιλήσω πρώτα με την υπεράσπισή μου.” Αυτό το δικαίωμα ισχύει ήδη από την πρώτη ανάκριση από την αστυνομία ή την εισαγγελία. - Επικοινωνήστε αμέσως με την υπεράσπιση.
Χωρίς πρόσβαση στη δικογραφία της προανάκρισης, δεν πρέπει να γίνει καμία δήλωση. Μόνο μετά την πρόσβαση στη δικογραφία μπορεί η υπεράσπιση να εκτιμήσει ποια στρατηγική και ποια διασφάλιση αποδείξεων είναι λογικές. - Διασφαλίστε αμέσως τα αποδεικτικά στοιχεία.
Συγκεντρώστε ιατρικά ευρήματα, φωτογραφίες με ημερομηνία και κλίμακα, και εάν είναι απαραίτητο, ακτινογραφίες ή αξονικές τομογραφίες. Φυλάξτε ξεχωριστά ρούχα, αντικείμενα και ψηφιακές εγγραφές. Δημιουργήστε λίστα μαρτύρων και πρωτόκολλα μνήμης το αργότερο εντός δύο ημερών. - Μην επικοινωνείτε με την αντίπαλη πλευρά.
Τα δικά σας μηνύματα, κλήσεις ή αναρτήσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία εναντίον σας. Όλη η επικοινωνία πρέπει να γίνεται αποκλειστικά μέσω της υπεράσπισης. - Διασφαλίστε εγκαίρως τις βιντεοσκοπήσεις και τις καταγραφές δεδομένων.
Τα βίντεο παρακολούθησης σε δημόσια μέσα μεταφοράς, καταστήματα ή από διαχειριστές κτιρίων συχνά διαγράφονται αυτόματα μετά από λίγες ημέρες. Επομένως, τα αιτήματα για διασφάλιση δεδομένων πρέπει να υποβάλλονται αμέσως στους διαχειριστές, την αστυνομία ή τον εισαγγελέα. - Τεκμηριώστε τις έρευνες και τις κατασχέσεις.
Σε περίπτωση έρευνας σπιτιού ή κατάσχεσης, θα πρέπει να ζητήσετε αντίγραφο της εντολής ή του πρακτικού. Σημειώστε την ημερομηνία, την ώρα, τα εμπλεκόμενα άτομα και όλα τα αντικείμενα που κατασχέθηκαν. - Σε περίπτωση σύλληψης: μην κάνετε δηλώσεις για την υπόθεση.
Επιμείνετε στην άμεση ενημέρωση της υπεράσπισής σας. Η προφυλάκιση μπορεί να επιβληθεί μόνο σε περίπτωση επείγουσας υποψίας για το έγκλημα και πρόσθετου λόγου κράτησης. Ηπιότερα μέτρα (π.χ. υπόσχεση, υποχρέωση αναφοράς, απαγόρευση επικοινωνίας) έχουν προτεραιότητα. - Προετοιμάστε στοχευμένα την αποκατάσταση ζημιών.
Οι πληρωμές ή οι προσφορές αποζημίωσης πρέπει να διεκπεραιώνονται και να τεκμηριώνονται αποκλειστικά μέσω της υπεράσπισης. Μια δομημένη αποκατάσταση ζημιών έχει θετική επίδραση στην εκτροπή και την επιμέτρηση της ποινής.
Τα πλεονεκτήματά σας με νομική υποστήριξη
Μια διαδικασία για ανθρωποκτονία κατ’ απαίτηση ανήκει στις νομικά και ανθρώπινα πιο απαιτητικές καταστάσεις του ποινικού δικαίου.
Πίσω από τέτοιες υποθέσεις κρύβονται συνήθως τραγικές καταστάσεις σοβαρής ασθένειας, υπερφόρτωσης ή έντονης συναισθηματικής δέσμευσης. Η διαφορά μεταξύ μιας αξιόποινης πράξης από οίκτο και της νομικά επιτρεπτής ευθανασίας μπορεί να είναι νομικά ελάχιστη, αλλά καθοριστική ως προς το αποτέλεσμα.
Μια έγκαιρη νομική εκπροσώπηση είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση αποδεικτικών στοιχείων, την κριτική εξέταση των πραγματογνωμοσυνών και την κατανοητή παρουσίαση της ελεύθερης βούλησης της πράξης.
Το δικηγορικό μας γραφείο
- αναλύει με ακρίβεια εάν υπήρχε πράγματι ρητή, σοβαρή και ελεύθερη απαίτηση του θύματος,
- εξετάζει ιατρικές και ψυχολογικές πραγματογνωμοσύνες για την αξιοπιστία τους,
- σας συνοδεύει καθ’ όλη τη διάρκεια της προανάκρισης και της κύριας διαδικασίας,
- συνεργάζεται με έμπειρους ιατροδικαστικούς εμπειρογνώμονες,
- και προστατεύει αποφασιστικά τα δικαιώματά σας έναντι της αστυνομίας, της εισαγγελίας και του δικαστηρίου.
Μια έμπειρη ποινική υπεράσπιση διασφαλίζει ότι τα ανθρώπινα κίνητρα γίνονται σωστά κατανοητά και αξιολογούνται νομικά ορθά.
Έτσι, λαμβάνετε μια αντικειμενική, ακριβή και προσαρμοσμένη στην περίπτωσή σας υπεράσπιση, η οποία λαμβάνει σοβαρά υπόψη την προσωπική σας κατάσταση και στοχεύει σε μια δίκαιη απόφαση.
Peter HarlanderHarlander & Partner Rechtsanwälte „Machen Sie keine inhaltlichen Aussagen ohne vorherige Rücksprache mit Ihrer Verteidigung. Sie haben jederzeit das Recht zu schweigen und eine Anwältin oder einen Anwalt beizuziehen. Dieses Recht gilt bereits bei der ersten polizeilichen Kontaktaufnahme. Erst nach Akteneinsicht lässt sich klären, ob und welche Einlassung sinnvoll ist.“